Cinlerle konuşmak caiz midir?

Cinlerle konuşmak dinen caiz midir? Bunun Açıklayıcı Bir Cevabı Olursa Sevinirim...

Değerli Enes Kardeşimiz;
Kur'ân-ı Kerim'de, cinlerin ve şeytanların celp ve teshirine; irtibat kurup hizmet ettirilebileceğine dair işaretler bulunur. Ancak günümüzdeki gibi bir eğlence ve oyun aracı olarak, falcılık, sihirbazlık, hırsızlık, kısmet bağlama, sihir-büyü yapma gibi zararlı, şer, boş ve faydasız işler için cinlerle görüşmeye çalışmak, cinler adına can sıkıcı, insaniyet adına yüz kızartıcıdır ve dinimizce caiz değildir ki bu tarz işlerle meşgul olanlara bu tarz işler için kullanılmaktan hoşlanılmayan cinler zarar verilebileceği gibi, tehdit ederek tesir altına alarak kendi hesaplarına da çalıştırabilirler. Cinlere maskara olmak kainata halife olarak yaratılan insanın hilafet sıfatına yakışmamaktadır.
Kötü niyetli olmamak şartı olsa dahi alimler cinlerle konuşmayı, fasıkla arkadaşlık etmeye benzetmiş ve onlardan insanlara hiçbir fayda göremeyeceğini söylemişlerdir. Allah u Teala’ya ait bir bilgi edinmek ki onların din bilgileri pek azdır. İnsanların onlardan öğreneceği bilgi yoktur. Onlara bu konuda tebliğde bulunmak için de cinlerle görüşmek uygun görülmemiştir. Zira Cenab-ı Hak onlara kendilerinden peygamberler gönderdiği gibi, bazıları Hz. İsa (as), Hz. Musa (as) ve Peygamber Efendimiz (asm) ile görüşüp hak dini öğrenen cinler de olmuştur.  Hatta bazı İslam alimleri de cinlere İslam’ı tebliğ etmiştir.
Hz. Muhammed (asm) insanlara ve cinlere peygamber olarak gönderilmiştir. Cinlerle görüşüp onlara ders vermiştir.
Peygamber Efendimiz(asm) insanlara ve cinlere peygamber olarak gönderilmiştir. Cinlerle görüşüp onlara ders vermiştir.
Hz. Ömer (ra) demiştir ki: “Biz Resul-i Ekrem’in (asm) yanında iken, ihtiyar şeklinde elinde bir asâ, “Hâme” isminde bir cinni geldi, iman etti. Resul-i Ekrem (asm) ona kısa surelerden birkaç sureyi ders verdi. Dersini aldı gitti.” (Eş-Şifa)
 (Ey Resûlüm!) Deki: “Bana vahyolundu, şu şübhesiz ki, cin’lerden bir topluluk (ben Kur'ân okurken) dinlemiş de: “Doğrusu biz harikulade bir Kur'ân dinledik!) demişler. (Ve demişler ki:) “(O Kur'ân) doğru yola götürüyor; artık (biz de) ona iman ettik. Ve Rabbimize hiçbir şeyi ortak koşmayacağız!”(Cin, 1-2)
Ebu Nuaym der ki: Cinlerin heyet halinde gelişleri ve Müslüman oluşları, aynen insanların heyetler halinde gelişi ve Müslüman oluşu gibi olmuştur. Bölük bölük ve kabile kabile gelip Müslüman olmuşlardır. Gerek Mekke devrinde, gerekse Hicretten sonraki Medine devrinde, bu böyle olmuştur. (Suyuti)
Hz. Ömer (ra) demiştir ki: “Biz Resul-i Ekrem’in (asm) yanında iken, ihtiyar şeklinde elinde bir asâ, “Hâme” isminde bir cinni geldi, iman etti. Resul-i Ekrem (asm) ona kısa surelerden birkaç sureyi ders verdi. Dersini aldı gitti.”(Eş-Şifa)
Bilal bin el-Haris demiştir ki: “Biz peygamber (asm) ile birlikte seferde idik. Nihayet Arc kasabasına yaklaştığımızda, bazı adamların kavga ve gürültülerini duydum. Fakat kendilerini göremedim. Tabi ne oluyor acaba diye, hayret ettim. Peygamberimiz (asm) ise bize bunu şöyle açıkladılar: Yanıma sokulan cinlerin mü’minleri ile müşrikleri kavga ediyorlar ve kendilerini, bir yere yerleştirmemi istiyorlardı. Ben de, Arz’ın yüksek yerlerine mü’minlerini, çukur yerlerine de müşriklerini havale ettim.” (Suyutî)
Cinler Hz. Muhammed’in (asm) imamlığında namaz kılmışlardır
Ebu Nuaym, Temim-i Dari’den rivayetle şöyle demiştir:
“Ben Hz. Peygamber, peygamber olarak gönderildiği zaman Şam da bulunuyordum. İhtiyaçlarım için bir yere gittim. Yolda iken akşam oldu. Ben de:
“ Ben şu vadinin büyüğü kimse bu gece onun himayesindeyim” diyerek yattım.
Sahibi görünmeyen bir ses:
“Allah a sığın! Cinler hiç kimseyi Allah’tan(cc) koruyamazlar.” dedi.
“Allah(cc) için söyle! Dediklerin doğru mudur?” dedim. O ses:
“Evet! ümmi peygamber ortaya çıktı. Biz Müslüman olup ona tabii olduk. Hacun denilen yerde onun arkasında namaz kıldık. O peygamber olunca cinlerin hilesi yok oldu. Âlemlerin Rabbi olan Allah’ın peygamberi Muhammed’e (asm) git ve Müslüman ol!” dedi.
Sabah olunca orada ki Eyyüb kilisesine gidip olanları bir rahibe anlattım. Rahib:
“Bunları söyleyen doğru söylemiştir. Harem den bir peygamber çıkıp ve yine Harem’e hicret edecektir. Peygamberlerin en hayırlısıdır. Eğer gücün yetiyorsa her kesten önce ona ulaş” dedi.
Ben de hiç vakit kaybetmeden yola çıktım ve Hz. Peygamberin(asm) yanına varıp Müslüman oldum. (Bidaye, II/ 300 (Ebu Nuaym, Temim-i Dari'den)
Cinlerin, diğer Peygamberle de görüştükleri olmuştur
Kâdî, tefsirinde, Enes’in şöyle dediğini rivayet etmiştir:
“Bir ihtiyar, değneğine dayanmış olarak geldiğinde, ben Allah'ın Resulü ile beraber Mekke dağlarında idim. Bunun üzerine Hz. Peygamber (asm):
“Cinnî yürüyüşü ve nağmesi mi?” dedi, bunun üzerine o ihtiyar da:
“Evet.” dedi. Müteakiben, Hz. Peygamber (asm):
“Hangi cinlerdensin?”deyince o;
“Ben, Hâme İbn Heym ibn Lâhs İbn İblisim.” diye cevap verdi. Hz. Peygamber (asm):
“Seninle İblis arasında, ancak iki atanın geçmiş olduğunu görmekteyim... Binâenaleyh, senin üzerinden ne kadar yıl geçti?” deyince, bu cin:
“Pek azı müstesna, dünyanın ömrünü yedim (yaşadım). Ben, Kâbil Hâbil’i öldürürken, tepeler arasında geziyordum.” dedi ve gelip geçmiş olaylar hakkında pek çok şey anlattı.
Anlattıkları arasında şu da vardı:
“Bana, İsâ ibn Meryem, “Eğer Muhammed (asm) ile karşılaşırsan, benden ona selâm söyle” dedi.. Ben de:
"Onun selâmını şu anda sana tebliğ ettim ve sana da iman ettim.” dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (asm):
“İsa’ya selam olsun. Ey Hâme, sana da selâm olsun, ihtiyacın nedir?” deyince o:
“Musa (as) bana, Tevrat’ı, İsa (as) da bana, İncil’i öğretti. O halde, sen de bana Kur’ân’ı öğret.” dedi.
Bunun üzerine Hz. Peygamber (asm) ona, on sûre öğretti.
Hz. Peygamber (asm) ahirete göçtüğünde, bu cin yaşamaya devam ediyordu. Zira vefat haberini Hz. Peygamber (asm) bildirmemiştir. Ömer ibn Hattab da:
“Ben onun hâlâ yaşadığını sanıyorum” demiştir. (Razi)
Bir kısım âlim zatlar cinlere de yol göstermiştir
Abdulkadir-i Geylani (ra) ve Osmanlı din âlimlerinden olan şeyhülislam Zembilli Ali Efendi gibi birçok zatlar da, cinlerle görüşüp onlara İslamiyet hakkında yol göstermişlerdir.
Allah’a emanet olunuz…