Peygamber Efendimiz'in Dış Görünüşü

Peygamber Efendimiz’in (asm) dış görünüşü nasıldır?

Hz. Ali (ra) Peygamber Efendimiz'i anlatırken O’nu (asm) şöyle tavsif ederdi:
Ne aşırı derecede uzun, ne de iç içe girmişçesine kısa idi; O, bulunduğu topluluğun orta boylusu idi.
Saçları, ne kıvırcık ne de dümdüzdü; hafifçe dalgalı idi.
Tombul yüzlü ve yumru yanaklı değildi; yüzünde hafif bir değirmilik vardı. Mübarek yüzlerinin rengi kırmızıya çalar şekilde beyazdı.
Gözleri siyah; kirpikleri sık ve uzundu.
Kemiklerinin eklem yerleri ile omuz başları iri yapılı idi.
Vücudu tüysüz olup, göğsünden göbeğine doğru inen ince bir tüy şeridi vardı.
El ve ayak parmakları kalınca idi.
Yürürken, meyilli ve engebeli bir yerde yürürcesine ayaklarını sertçe kaldırırlar (sürümezler) ve adımlarını genişçe atarlardı.
Bir kimseye baktıkları zaman, yalnızca başlarını çevirerek değil, bütün vücudları ile o tarafa yönelirlerdi.
Sırtında kürekleri arasında “Nübüvvet Mührü” vardı. Bu O’nun (asm), peygamberler zincirinin son halkası oluşunun nişanesi idi.
O (asm) insanların en cömert gönüllüsü, en doğru sözlüsü, en yumuşak tabiatlisi ve en arkadaş canlısı idi.
Kendilerini ansızın görenler, O’nun (asm) heybeti karşısında sarsıntı geçirirler; fakat üstün vasıflarını bilerek sohbetinde bulunanlar ise, O’nu (asm) her şeyden çok severlerdi.
O’nun (asm) üstünlüklerini ve güzelliklerini tanıtmaya çalışan kimse: “Ben gerek O’ndan (asm) önce, gerek O’ndan (asm) sonra, O’nun (asm) gibi birisini görmedim,” demek suretiyle, O’nu (asm) tanıtma hususundaki aczini ve yetersizliğini itiraf ederdi.
Allah'ın salat ve selamı O’nun (asm) üzerine olsun…